Turističke agencije u Sarajevu su počele s radom odmah nakon završetka rata. Prvi poslijeratni turisti počeli su dolaziti u grad 1996. godine, samo nekoliko mjeseci nakon opsade.
Tamo, iza stambenih blokova koji su nekoć zaklanjali inauguralnu iteraciju Festivala 1994. godine od snajperista Vojske Republike Srpske, smjestili smo se za posebnu pretprojekciju još uvijek nedovršenog dokumentarca Jasmile Žbanić o Emeriku Blumu.
Fond memorijala Kantona Sarajevo i Centar za postkonfliktna istraživanja predstavili su naučno-istraživački rad „Opsada Sarajeva od 1992. do 1995. godine“, kampanja snajperskog djelovanja i granatiranja, ratni zločini u sarajevskim opštinama, kroz presude krivičnih sudova a s ciljem prihvatanja sudskih činjenica i doprinosa ka zaustavljanju negiranja terora i zločina počinjenih nad civilima Sarajeva.
Najduža opsada u modernoj povijesti jednog glavnog grada – Sarajeva (1992-1996) – uz svakodnevnu kampanju granatiranja i snajperiranja civilnog stanovništva bila je strašna i okrutna zbog blokade konvoja za humanitarnu pomoć i prekida bilo kakve veze sa ostatkom Bosne i Hercegovine i svijeta.
Iako smo suočeni s jednom od najvećih kriza od rata, nacionalističko-političkom retorikom i huškačkim narativima, ulična umjetnost u glavnom gradu Bosne i Hercegovine (BiH) otkriva mogućnost pomirenja i mirne koegzistencije u društvu polarizovanom ratnim ranama.
U danima kada se obilježava 30 godina od početka najduže opsade u modernoj historiji jednog glavnog grada, više stotina građanki i građana Sarajeva protestovalo je protiv agresije Rusije na Ukrajinu, šaljući jedinstvenu poruku da suosjećaju s narodom Ukrajine, apelujući na bosanskohercegovačke vlasti da osiguraju mogućnost boravka ukrajinskih izbjeglica u našoj državi duže od 30 dana.