— Tekstovi —

Prostor za mlade da objavljuju svoje tekstove, analize i intervjue o relevantim događajima i sa relevantnim sagovornicima u regionu bez straha od cenzure.
Ožiljci tranzicije: Život van medija i politike
Mladi u BiH žive skupa i samo poneki „izvještaj“ u medjima ih podsjeti na to kako su, tobože, podijeljeni. Nerijetko se čuje kako je tranzicija stalno stanje društva u Bosni i Hercegovini. Od kraja rata do danas se radi na pomirenju.

Ožiljci tranzicije: Prilike za Koegzistenciju
„Od kraja rata prošlo je 19 godina i država se još uvijek traži, kao i čovjek, u tom periodu. Još uvijek boluje od nekih dječijih bolesti pa je važnija nacionalno-religijska pripadnost, od ekonomskih i socijalnih reformi. Tuzla, kao primjer multikulturalnosti, nema problema sa pripadnošću, ali to postavlja pitanje više. Zašto i pored takve beneficije ne napredujemo na polju egzistencijalnih pitanja?”

Ožiljci tranzicije: Građani svaki dan sve više smanjuje porcije svojih obroka!
''Najveće prepreke na putu ka pomirenju su: javni diskurs, nepostojanje konsenzusa o nedavnoj prošlosti i nacionalistička retorika odnosno poticanje nacionalne mržnje vladajućih političara.“

Gavrilo Princip kao anti-imperijalistički tradicionalist
Gavrilo Princip, da je rođen u Južnoj Americi bio bi ravan Če Gevari i Emilijanu Zapati, da je Turčin bio bi veći od Deniza Gezmiša, u Irskoj bi bio uz rame Konoliju i Pirsu, dok je u Africi pandan slavnim martirima poginulim u borbi protiv kolonijalizma

Komentar o izborima iz Banjaluke
Nakon TV duela dvojice protiv kandidata za predsjednika Bosanskohercegovačkog entiteta Republika Srpska, Milorada Dodika, lidera SNSD-a i Ognjena Tadića, inače potpredsjednika SDS-a najjače stranke u opozicionom Savezu za promjene, pročitah dobar komentar jednog gledaoca koji, citiram, glasi ovako : “Ovo je bio duel za glasove nekulturnih, a ne glasove neodlučnih birača “. Tačno je tako …

Bosna kao evropska avangarda
Bosna i Hercegovina je model „Jugoslavije u malom“, uprkos tome što je prošla kroz najbrutalniji oružani sukob od Drugog svetskog rata naovamo, očigledno je da je multikulturalizam u toj zemlji i nakon toga, mada prožet sada stravičnim sećanjima rata, najmanje tri nivoa iznad zapadnjačkog multikulturalizma