U dokumentarcu koji je režirao Jean-Baptiste Thoret, ”Pucaj! Snimanje filmova o ratu” predstavljena su iskustva raznih ratnih reditelja dok razgovaraju o ponovnom stvaranju ovih nasilnih dijelova istorije iz svoje perspektive, kao i o perspektivi istoričara i istraživača koji su radili na takvim filmovima.
U dokumentarcu koji je režirao Jean-Baptiste Thoret, ”Pucaj! Snimanje filmova o ratu” predstavljena su iskustva raznih ratnih reditelja dok razgovaraju o ponovnom stvaranju ovih nasilnih dijelova istorije iz svoje perspektive, kao i o perspektivi istoričara i istraživača koji su radili na takvim filmovima. Prikazan na WARM Festivalu, ovaj film nudi uvid u ratne filmove, odluke koje sudjeluju u umjetničkom stvaralaštvu, i izazove u ponovnom stvaranju, često kontraverznih, istorijskih događaja sa posebnim naglaskom na stvaranje novih filmova sa tematikom modernog ratovanja.
Film sadrži intervjue sa Bertranom Tavernierom (Kapetan Konan), Brunom Dumontom (Flandrija), Clementom Cogitoreom (Ni na nebu ni na Zemlji), Jean-Pierre Jeunetom (Dugi Angažman), Florrent Emilio Sirijem (Intimni Neprijatelji), Jean-Jacques Annaudom (Neprijatelj pred vratima) i sa Allice Winocour (Merilend). Određene scene iz filmova ovih režisera su prikazane, zajedno sa američkim produkcijama kao izvorima poređenja sa njihovim djelima.
Dok režiseri jednoglasno potvrđuju važnost žanra u prepoznavanju uticaja rata na kulturu, oni takođe nude razna shvatanja suštine samog rata. Rat je barbarski, hanibalski, srednjovjekovni; rat se vodi zbog strastvene ljubavi; rat se neće završiti; rat je najprimitivnija igra. Iz korjena same perspektive, režiseri pokušavaju odgovoriti na pitanje: zašto snimati film o ratu?
Jedna važna stvar koju režiseri ističu je razmatranje o tome kako je junaštvo prikazano u filmu koji se snima. Oni se slažu da nije potrebno prikazati junaka koji ide u rat kao dobar čovjek, a kući se vraća kao još bolji. Ova reprezentacija nije realnost za mnoge vojnike koji se vraćaju iz rata, a osim toga, zasljepljuje društvo o nedaćama koje vojnik iskusi kada se vraća kući. Ako proces nije prikazan i prepoznat precizno, potrebna podrška izvan samih porodica vojnika će biti nedovoljna. Štaviše, vojnici koji se ne identifikuju s tom pričom o junaštvu bivaju osjetljivi na osjećaje neadekvatnosti, neuspjeha, krivice i kajanja. Za razliku od ove ideje herojstva, film treba prikazivati da ”loš heroj” priziva dublje odgovore o pomirenju sa stvarnošću rata. Loš heroj radi na ”iskušenjima unutar sebe” i rezonira sa ljudskim stanjem koje učestvuje u ovim nedaćama.
Izazovi se nastavljaju za režisere koji stvaraju filmove sa tematikom modernog ratovanja. Vremena međudržavnih sukoba i formalnih aktera ustupaju mjesto nedržavnim borcima, civilnim sudionicima, intervencijama iz međunarodne zajednice i modernom oružju kao što su dronovi. Iskustvo vojnika na ratištima dvadesetog vijeka više ne prenosi tačan prikaz rata. Kako se moderno ratovanje kontinuirano razvija, režiseri moraju biti oprezni od tih promjena zbog tačnosti svojih filmova.
—
Film,,Pucaj! Snimanje filmova o ratu’’ premijerno je prikazan na Balkanu u sklopu Trećeg WARM Festivala. Festival je održan je u Sarajevu od 26. juna do 2. jula 2016. godine. Organizovan od strane WARM Fondacije, u saradnji s Centrom za postkonfliktna istraživanja (CPI), WARM Festival okuplja umjetnike, reportere, akademike i aktiviste koji rade u oblasti savremenih konflikata.
